nie powtórzył "całego" Kochanowskiego. Każdy się jakby w innym gatunku specjalizował. Jeśli wolno zostać przy metaforze "szkoła Kochanowskiego", to każdy brał lekcje innego przedmiotu. Czahrowski wczytał się w Psałterz, w którym znajdował gotowe tony potrzebne dla opowiedzenia żalu i chęci pokuty. Żałował za grzechy i żałował niegdysiejszej decyzji politycznej. Teraz rad by zapukać do drzwi Zamoyskiego: Threny i rzeczy rozmaite zadedykował właśnie hetmanowi.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Styl autora Kazań sejmowych stał się normą stylistyczną kaznodziejstwa polskiego. Naśladowali go także innowiercy. Był Skarga istotnie stylistą niepospolitym. Znakomicie umiał łączyć zasady retoryki antycznej z Biblią. Pisał jak znawca Cycerona, ale normy cycerońskiej nie imitował i nigdzie