głównie w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacji w Warszawie, którego założycielem (w 1934 r.) i pierwszym dyrektorem był wspomniany już prof. Janusz Groszkowski.<br>Wraz z powstaniem WZR RAWAR zorganizowano szereg zakładów specjalizujących się w produkcji kluczowych podzespołów, w tym przede wszystkim lamp nadawczych, których posiadanie wyznaczało możliwości samodzielnego rozwoju polskiej radiolokacji. Polska radiolokacja rozwijała się w trudnych warunkach dwustronnego embarga na nowe technologie - z jednej strony zrozumiałe w tamtych czasach embargo z Zachodu, a z drugiej strony "ciche" embargo ze strony sojusznika - ZSRR, który niechętnie widział samodzielność Polski w tak ważnej dziedzinie, oferując w zamian swoje licencje. Połączonym wysiłkiem wielu entuzjastów i rozsądnych