uczelni, tylko po to, by się mocno zdenerwować i dać nogę &lt;emot&gt;:)&lt;/&gt; Pogoda fantastyczna, więc postanowiłam ją wykorzystać zabierając na długi spacer chrześnicę. I teraz pozdrawiam gorącą Krzysia, który tak wiernie mi towarzyszył &lt;emot&gt;:)&lt;/&gt; Miałam mocne postanowienie zjawienia się w niedzielę w uczelni, ale prysło niczym bańka mydlana, gdy zaspałam na pracownię radiową. Szczegół, że do Radia Wrocław mam zaledwie pięć kroków. Rzuciłam upierdliwie dzwoniącym budzikiem w komórce, by zdrzemnąć się jeszcze moment. I tak pospalam sobie jeszcze dwie godzinki w czule obejmujących mnie ramionach męża. Nie miałam najmniejszej ochoty na siedzenie w uczelnianych murach, więc po krótkiej namowie, wyruszyliśmy do Sobótki. <br>Fajnie