ulubionego polonistę, jest tym wścieklejsze i gasząc wściekłość - jednego drugim zastępuje itd., itp. Dalszych liczniejszych i drastyczniejszych przykładów nie ma co mnożyć. Wiadomo, że na takiej recepcji utworu daleko się nie zajedzie. Rozumiem oczywiście, że poprzeczka ustawiona jest niebotycznie wysoko, a możliwości przyziemne. Z badań wynika, że Polak słabo sobie radzi z czytaniem instrukcji obsługi żelazka, a tu ma problem na problemie, finezję na finezji, hermetyzm na hermetyzmie. Tu trzeba odróżnić ubeka prawdziwego, ubeka potencjalnego, ubeka niedoszłego, ubeka intencjonalnego, ubeka przypadkowego, ubeka mimowolnego, antyubeka i ofiarę ubeka. A wszyscy na oko jednacy. Ja wiem, że to jest trudne. Ale mimo wszystko