Walentynowicz (Ludzie może i nie są źli) lub regionu jak Wiktor Kulerski (Ojcowie i synowie) do znanych w skali zakładu (Trudności ze wstawaniem).<br> Problematyka pamięci zbiorowej i indywidualnej, problematyka pisania w perspektywie pamięci stała się dość nieoczekiwanym zwieńczeniem tego przyśpieszonego myślenia o historii, które zostało spowodowane natłokiem wydarzeń o historycznej randze. Jest to zwieńczenie dość nieoczekiwane, bo przecież problematyka pamięci kojarzy się z końcem epoki, z jakimś przerwaniem historii, a nie z przełomem prowadzącym do odbudowania demokratycznego państwa. Mogłoby to znaczyć, że jednak przepaść wykopana 13 grudnia, a pogłębiana w latach osiemdziesiątych, okazała się przepaścią nie do pokonania i tamta peerelowska