Jest obok dr. Ignacego Schwarzbarda, reprezentanta syjonistów,<br>drugim przedstawicielem ludności żydowskiej w Radzie Narodowej.<br> Znając z autopsji tragizm dnia powszedniego Żydów polskich pod okupacją<br>niemiecką zajmował się informowaniem społeczeństw i rządów<br>zachodnich o dramatycznym położeniu ludności żydowskiej w<br>Polsce. Na podstawie otrzymywanych z okupowanego kraju, za<br>pośrednictwem polskiego podziemia, obszernych<br>raportów i rozpaczliwych apeli zabiegał o pomoc materialną i<br>dyplomatyczną dla<br>niej.<br> Na ręce Zygelbojma nadchodziły co kilka dni apele kierownictwa podziemnego<br>Bundu, który przyjął nazwę Centralnego Komitetu Ruchu Żydowskich Mas<br>Pracujących, oraz Żydowskiego Komitetu Narodowego, kierowane do potężnych<br>i bogatych organizacji żydowskich: Światowego Kongresu Żydów<br>oraz Amerykańskiego Kongresu Żydowskiego. Niestety