wiele bombowców, lecz szkód wielkich nie wyrządziły. Nie zdążyły. Właśnie w sam czas napłynęło kilka nowych myśliwskich dywizjonów, ściągniętych z dalszych okolic Anglii. Wśród nich znajdował się polski Dywizjon 303. Stanowiły jakby trzecią, ostatnią linię obronną, i pod naporem jej rozpaczliwych ciosów wróg się rozleciał. Rozbity na szereg pojedynczych walk, ratował się ucieczką. Wracał rozbity.<br><br>Nawała sczezła. Zwyciężyło alianckie myślistwo. Rozłupało formację wroga. Na rozległym niebie od Londynu aż do brzegów Kanału toczyła się najdziwniejsza w dziejach ludzkich bitwa, srożyło się dwieście zawziętych pojedynków: widok nieopisanego piękna i odmętu grozy. Brytyjscy i alianccy myśliwcy wiedzieli, o co walczyli: walczyli jak lwy.<br><br>Nie wiadomo