nią w luksusowym mieszkaniu. Tego miliona brakowało mi właśnie wtedy. A teraz? Kupię mieszkanie oraz samochód i będę dokładał do pensji aż do śmierci. Co śmieszne, ta myśl wcale mnie nie cieszyła. Choć na ulicy kręciło się mnóstwo przechodniów i chyba nie groził mi napad, przyspieszyłem kroku. Mimo to spojrzałem raz i drugi na przechodzące kobiety.<br>Właśnie dotarła do nas moda minisukienek i coraz więcej dziewcząt odsłaniało kolana, a nawet uda. Był to wspaniały widok. Mimochodem pomyślałem, że znaczną część tych zgrabnych istot mógłbym teraz kupić dla pofolgowania mym spóźnionym już nieco chuciom. Myśl ta wydała mi się tak obrzydliwa, że dla odwrócenia