czterech ścianach lęków, wymazywanie sensu dotychczasowej aktywności, świadomość schyłku. Pisze Iwaszkiewicz: "Najpierw jest to, że już nic cię nie spotyka. Nie zakochasz się, nie zobaczysz po raz pierwszy wydrukowanego twojego wiersza, już nigdy nie posłyszysz pierwszego płaczu twojego nowo narodzonego dziecka, nie dostaniesz pierwszej nagrody, pierwszego anonimu - nie zobaczysz po raz pierwszy Paryża, Rzymu, Rio - i już nigdzie nie pójdziesz po raz pierwszy. Życie staje się pustynią, wyschłą równiną bez zdarzeń...". Depresja - próby roztopienia lodowej powłoki. Ale ludzie zawodzą. Brak im cierpliwości, brak czasu. Zostawiamy pisarza, którego znaczenie w miarę upływu lat będzie rosnąć, którego dorobku nie da się przekreślić: siedzi