być solidarne występowanie, wzajemne gwarancje i pomoc przeciwko napastnikowi. Tak rozumiane pojęcie regionu i jego bezpieczeństwa miało stworzyć warunki do stopniowego rozbrojenia, jako etapu rozbrojenia powszechnego.<br>Polska znajdowała się w szczególnie trudnej sytuacji polityczno-strategicznej. Z tego powodu była zainteresowana w stworzeniu takiego systemu bezpieczeństwa, który zapewniałby jej szybką i realną pomoc. Przyjęty w Locarno polsko-francuski traktat gwarancyjny, mimo swej nazwy, takiej pomocy nie gwarantował (zob. s. 401­402). W dalszych fazach prac nad projektem układu regionalnego rozwijano i precyzowano zastosowania ogólnych rozwiązań wynikających z Paktu Ligi Narodów w systemie bezpieczeństwa regionalnego. W grę wchodziło określenie rozmiaru pomocy międzynarodowej w