u Norwida - odbicie w słowach postaci dramatu, nie tylko w kształtowaniu wizji teatralnej. Wspomina się, że to teatr, powracają motywy z życia teatru (Książę Głupców, wstęp do Córek ognia). Teatr w życiu, i życie jako teatr, a co najbardziej charakterystyczne, zacierają się granice między jednym a drugim, objawia się iluzoryczność realności. Łączenie wątków teatru i życia, wprowadzane wcześniej do utworów fabularnych (choćby w Księżniczce Brambilli E.T.A. Hoffmanna) pojawi się w zachowanych fragmentach dramatu Nervala Nicolas Flamel (1830), którego fragment rozgrywa się w kabarecie. Powtórzenie tego chwytu będzie planował w utworze Trzej robotnicy z Norymbergi (ok. 1850), a potem rozbuduje