zleciało. <br>- Zleci! Ani się obejrzysz a tu obcinka, urlop i cywil!<br>- I piękna wolność! - dodałem.<br>- I piękna wolność... Na korytarzu rozległo się nawoływanie podoficera ponaglającego do ustawienia się na zbiórce. <br>- Cześć Sławek. Muszę już lecieć. Do zobaczenia!<br>- Cześć! Trzymaj się i nie daj się dziadom!<br>- Dobra, na razie. Uścisnęliśmy sobie ręce i rozeszliśmy się Sławek do sali a ja popędziłem na zbiórkę.<br>Pół godziny później wespół z czternastoma innymi kolegami w ochlapanym błotem autobusie wyjeżdżaliśmy z jednostki w Bojęcinie. Autobus wiózł nas ku nowej rzeczywistości, która podobno miała być jeszcze trudniejsza niż ta którą mieliśmy za sobą. Byłem ciekaw jak wypadki