Ziemianie z ojca­praojca, pułkownicy w warowniach na pograniczu cesarstw... A dziś? Młodzik w dżinsach z hamburgerem w ręce... puszcza sobie kasetę i aż mu uszy pękają od sztormu decybeli! On nigdy tej ziemi nie usłyszy... A my? Trochę jak wyrostki... Co my z niej wydobywamy? Guziki... galony... bo nasze ręce... one z a małe... one z a płytkie, żeby jej wielkość objąć i unieść. -- Spojrzy na Hansa.- Ja kiedyś panu wspomniałem o zamiarze napisania sensacyjnego reportażu o tych żołnierzach z bunkra... - Potrząsa głową przecząco. <br>- Porzuciłem ten plan. Za małe są szpalty magazynów ilustrowanych... na to straszne poniżenie ludzi... Za mały