się <br>bardzo masywne płyty, służące być może do miażdżenia muszli mięczaków. Ogon zmieniał stopniowo kształt, przemieniając się wwydłużony bicz, raczej jaszczurczy niż rybi. Dewońscy przedstawiciele tej grupy osiągnęli gigantyczne wielometrowe rozmiary - pierwsze wielkie drapieżniki oceanów. Bezpośrednimi potomkami jednej z linii ewolucyjnych tej gałęzi plakodermów, która już w środkowym dewonie poczęła redukować pancerz skórny, są zapewne dzisiejsze głębinowe chimery. W paleozoiku i mezozoiku była to grupa daleko <br>bardziej zróżnicowana niż dziś i występująca też w środowiskach płytkowodnych.<br><br>&lt;tit&gt;Ryby kostnoszkieletowe&lt;/&gt;<br><br>Sylurski Lophosteus był krewniakiem akantodów o częściowo zredukowanych kolcach płetwowych. Ryby te, znane dotąd tylko z izolowanych elementów szkieletu, różniły się od współwystępujących