uznają za prawdę. Zapewne dlatego Ratzinger zapytany w jednym z wywiadów, czyje dzieła zabrałby ze sobą na bezludną wyspę, odpowiedział: Biblię i "Wyznania" świętego Augustyna.<br>Doktorat otworzył młodemu duchownemu drogę do kariery naukowej. Szybko stał się jednym z najbardziej popularnych i postępowych teologów katolickich. Współpracował z kardynałem Josephem Fringsem, liderem reformatorskiego skrzydła Soboru Watykańskiego II (1962-1965), na którym wspólnie opowiadali się za reformą liturgii i silniejszym zaangażowaniem w dialog Kościoła ze współczesnością. Jednak po soborze wszystko się zmieniło. Młody teolog z pozycji reformatora przeszedł do kontrofensywy i stał się jednym z największych krytyków sposobu wprowadzania w życie soborowych dekretów. Widząc