zawiera ani nowych przemyśleń, ani nowych propozycji artystycznych. Dwa z napisanych podówczas wierszy mają wszakże istotne znaczenie dla biografii duchowej Koźmiana oraz dla formowania się jego postaw filozoficzno-moralnych i politycznych: Modlitwa o pokój i Oda na wojnę w roku 1800. Pierwszy z wymienionych utworów przynosi najpierw dramatyczną konfrontację zasad religijnych wyniesionych przez poetę z domu rodzinnego i wątków myślowych o wyraźnie deistycznej proweniencji, przy czym owe deistyczne hipotezy i spekulacje zaprezentowane zostały ze szczególną ekspresją. Ostatecznie jednak poeta przezwycięża chwilę wewnętrznej słabości i zwątpienia w Boże miłosierdzie, odwołuje się do nieustającej opieki Opatrzności nad światem i kończy swój monolog wyznaniem