przez co fabryka podwójnie zwiększa swoją produkcję. Po paru latach zostaję dyrektorem. Jestem kochany przez robotników, będąc dla nich prawdziwym ojcem. Zakładam im świetlice, czytelnie, kształcę ich i podnoszę ich poziom umysłowy. Wielka orkiestra robotników mojej fabryki koncertuje co niedzielę w specjalnie zbudowanej sali. Grają symfonie Beethovena i cały klasyczny repertuar w sposób, który zdumiewa krytykę muzyczną. Sekcja teatralna gra Wesele. Krytyka jednogłośnie powiada, że takiej inscenizacji jeszcze nie było. Drużyna futbolowa zdobywa mistrzostwo Ligi. Moi robotnicy żyją dostatnio, chodzą świetnie ubrani, są uświadomieni i twórczy. Na wielkim wiecu powiadam: Pamiętajcie, że jestem waszym dyrektorem, ale fabryka jest wspólnym dobrem nas