wieloletnim cyklu życiowym. Prezentowany wzorzec został opracowany na podstawie 17-letnich obserwacji znakowanych genetów, których losy śledzono od urodzenia do dezintegracji lub śmierci. Dynamikę populacji wiązówki oceniono na podstawie zmian liczebności genetów i ramet (Ryc.3.27).<br>Liczebność. W okresie zasiedlania nowych miejsc decydującą rolę w dynamice liczebności populacji odgrywała reprodukcja generatywna. Wzrost liczby genetów trwał przez 7 lat, natomiast samodzielne ramety (odłączone od genetu) pojawiły się w populacji po 7 latach. Największą liczebność ramet zaobserwowano między 10 a 14 rokiem rozwoju populacji. Jest to efekt dezintegracji genetów, które pierwsze pojawiły się na łące (Tab.3.10). Stwierdzono istotną korelację (r