zaczną jeść, kelner obwiązuje im szczęki serwetą tak, aby chrupanie kości nie drażniło pań. (&lt;foreign&gt;Ortolany&lt;/&gt; mają kości tak miękkie i drobne, że po upieczeniu można je gryźć i połykać). Nie mogąc przepuścić takiej okazji, skorzystałem z dosyć wysokiej, jak na tamtejsze stosunki, protekcji i zostałem wpisany na listę klientów z rezerwacjami. Piątego października roku 1985, w towarzystwie wysokiej blondynki oraz butelki &lt;foreign lang="fr"&gt;chateau latour&lt;/&gt; - w tamtych czasach przynoszenie własnego wina do restauracji było zwyczajowe - zasiadłem przy stoliku w dolnej, wieczorowej części &lt;name type="place"&gt;Chez Panisse&lt;/&gt;.<br>Podano pięć dań, w tym zupę pomidorową (ze świeżych pomidorów, ze słodką śmietaną i ślimakami), i wszystko było bardzo