Ale na potem marzę dla niej o drodze naukowej, do której jest bardzo sposobna. Ma zamiłowanie do nauk przyrodniczych. Do progu uniwersytetu doprowadzę ją własnym staraniem i kosztem..."<br><br> Szesnaście lat... To akurat tyle wiosen, ile ja liczyłam sobie, idąc za mąż za pana Orzeszkę - myśli z melancholią pani Eliza. - Jakżeż rezolutna jest Jadwinia, śmiała w sądach, wiedząca już teraz, czego chce w życiu. Patrzy na świat z ciekawością penetrowania innych zakątków niż to nudne, zacofane Grodno, poznania innych ludzi, nie tylko rozprawiających o koniach, o polowaniach, o wizytach, o urządzaniu balów, o tym, "kto u kogo" i jaką to cudacką suknię