roszczeń politycznych ledwo utworzonych rad robotniczych. Rewolucja węgierska pierwsza uznała konieczność podziału władzy i wielości ośrodków dyspozycyjnych. Vladimir Fiśera, który zgromadził prawdziwe archiwum wiedzy o radach robotniczych w Polsce i na Węgrzech w 1956 i w Czechosłowacji w 1968 roku podkreślił, że jeszcze na początku 1969 roku w Pradze rady robotnicze wyrażały tendencję podobną do rad węgierskich.<br>W drugiej części tego sprawozdania będziemy mówić o innym, przewijającym się przez całe obrady wątku, nazywając go wątkiem niepokoju, goryczy, na przemian pesymizmu i umiarkowanego optymizmu. Spokojne porozumienie dyskutujących, oparte na nieuznawaniu już żadnych dogmatów poza jednym pewnikiem: stanu istniejącego jako jedynego punktu wyjścia