pozycji.<br>Drugim sojusznikiem Korony okazała się drobna szlachta. W 1600 r., jak wspomniano, stan szlachecki liczył 400 dorosłych mężczyzn, w 1700 zaś już 2500. Wzrost ów nie był jednak konsekwencją eksplozji demograficznej, lecz rezultatem masowych nobilitacji, które zaczęły się po 1620 r. i nasiliły w połowie stulecia. Stara szlachta, o rodowodzie sięgającym przed 1600 r., stanowiła już tylko 20 proc. stanu. Reszta to plebejusze i cudzoziemcy, którzy nabyli szlachectwo za usługi w wojsku lub administracji. Szlachecki przywilej monopolu na urzędy i wyższe stopnie oficerskie paradoksalnie przyczynił się do osłabienia samej szlachty. Realizacja owego przywileju była możliwa tylko dzięki nobilitacjom, albowiem przyrost