jak np. Ossolineum we Lwowie.<br><br>W dziedzinie krzewienia kultury istotna rola przypadła ruchowi wydawniczemu.<br>Publikowano prace naukowe, całe serie, jak np. monumentalne dzieło ‚Polski Słownik Biograficzny, a obok tego wszelkiego rodzaju literaturę piękną, obcą i rodzimą, tępioną swego czasu przez zaborców. Poza upowszechnianiem dzieł klasycznych powstawały nowe książki, gdyż rodziły się nowe talenty literackie. Obok Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta, który w 1924 r. otrzymał Nagrodę Nobla, czy też Jana Kasprowicza, pojawili się młodzi poeci: Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Jarosław Iwaszkiewicz, Konstanty Gałczyński i wielu innych (związani m.in. z popularnymi pismami: "Skamander" i "Wiadomości Literackie"), oraz
