przypadków typ ten jest "wspólnym dziełem" kilku rodzin. Wynika to przede wszystkim z wpływu celów dodatkowych na formowanie się danego typu. Typ zachowań można więc najlepiej określić jako uporządkowany zbiór sekwencyjny wzorów będących odpowiedzią na bodźce główne (określone w kategoriach "rodziny zachowań") i dodatkowe, wywołane potrzebami wtórnymi, pochodzącymi z innych rodzin. Częstym zjawiskiem w związku z tym jest polifunkcjonalność typów zachowań, inaczej mówiąc - skojarzenie w nich wielu celów, oczywiście z jednym celem nadrzędnym. Relacje między celami (rodzinami zachowań) a wybranymi typami przedstawiono w tabeli 14. Jak widać, nieliczne są typy monofukcyjne, wierne jednej rodzinie. Większość natomiast ma charakter oligofunkcyjny i jest