której rodzice nie umożliwili wykształcenia własnej tożsamości. Rodzic, a potem partner, twierdzi, że zna narcyza lepiej niż on samego siebie. Wyidealizowane wyobrażenia narcyz zaczyna w końcu odczuwać jako ograniczenie. Czuje, że gdy przestanie osiągać sukcesy, przestanie być akceptowany.<br>Z Rafałem Anna jest przebojowa. Wystarczy, że on powie: - Aniu, dostaniesz tę rolę, przecież jesteś najlepsza! Sukcesy zawdzięcza uwielbieniu faceta, który nie mając pomysłu na siebie, skłania ją do realizowania jego pomysłów. Willi pisze, że wchodząc w związek, narcyz chce być dla partnera ideałem. Narcyz komplementarny z kolei szuka partnera, który byłby dla niego spełnieniem własnych marzeń. I choć trafiają w swoje potrzeby