a więc będzie z dala od ośrodka władzy, co jej zdaniem utrudni mu zrobienie kariery politycznej. Ale Taft przyjął nominację. Jako sędzia przyczynił się do respektowania ustawy antytrustowej Shermana, uznawał prawo robotników do strajku i w paru przypadkach, kiedy robotnicy wytoczyli pracodawcy proces o odszkodowanie za wypadki przy pracy, poparł roszczenia robotników. Taft cieszył się uznaniem jako sędzia i uważano go za najpoważniejszego kandydata na sędziego Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych.<br>W styczniu 1900 r. nastąpił nieoczekiwany zwrot w jego karierze. Prezydent McKinley wezwał go do Waszyngtonu i zaproponował przewodnictwo komisji, która miała zarządzać Filipinami, zagarniętymi przez Stany Zjednoczone w wyniku wojny