zawsze opisywać cząsteczkę w układzie współrzędnych zaczepionym w jej środku masy) i pominiemy go w dalszych rozważaniach, nie uwzględnimy też jego energii w wyrażeniu na całkowitą energię cząsteczki E. Poza tym w operatorze TN można w przybliżeniu wyodrębnić części odpowiadające energii kinetycznej drgań (oscylacji) jąder wokół położeń równowagi <gap> oraz obrotu (rotacji) cząsteczki jako całości <gap>. Podział ten z pewnością nie jest ścisły, bo oba rodzaje ruchu jąder wpływają na siebie wzajemnie. Obrót cząsteczki wywołuje pojawienie się siły odśrodkowej, która zmienia położenie równowagi jąder i powoduje, że w ogólności łatwiej jest im się oddalać, niż przybliżać. Z drugiej strony, w czasie drgań jąder