Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
większa niż liczba stopni swobody. Przy obliczaniu stopni swobody trzeba pamiętać, że dla fermionów rozwiązywanie równań ruchu eliminuje połowę składowych niezależnie od ewentualnego narzucenia innych więzów (związane jest to z faktem, że równania ruchu dla fermionów wiążą ze sobą różne składowe i dopiero kwadrat tych

równań jest analogiczny do bozonowych równań ruchu, czyli niezależnych dla wszystkich składowych).
Przedstawimy po kolei pola masywne o spinach od 0 do 2, podając jawnie liczbę
składowych (czyli funkcji opisujących pole przed rozwiązaniem równań ruchu i narzuceniem więzów) oraz liczbę stopni swobody (czyli funkcji opisujących pole po rozwiązaniu równań ruchu i narzuceniu więzów). Więzy, które narzucamy
większa niż liczba stopni swobody. Przy obliczaniu stopni swobody trzeba pamiętać, że dla fermionów rozwiązywanie równań ruchu eliminuje połowę składowych niezależnie od ewentualnego narzucenia innych więzów (związane jest to z faktem, że równania ruchu dla fermionów wiążą ze sobą różne składowe i dopiero kwadrat tych <br>&lt;page nr=29&gt;<br>równań jest analogiczny do bozonowych równań ruchu, czyli niezależnych dla wszystkich składowych). <br>Przedstawimy po kolei pola masywne o spinach od 0 do 2, podając jawnie liczbę <br>składowych (czyli funkcji opisujących pole przed rozwiązaniem równań ruchu i narzuceniem więzów) oraz liczbę stopni swobody (czyli funkcji opisujących pole po rozwiązaniu równań ruchu i narzuceniu więzów). Więzy, które narzucamy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego