osób rocznie.<br>Komitet kandydatury w Lillehammer początkowo nie konsultował z nikim swoich pomysłów. Dopiero po trzech latach podjął współpracę z organizacjami ekologicznymi. - To były stracone lata - mówił Inge Aarhus - w efekcie trzeba było zmieniać projekt lokalizacji niemal wszystkich obiektów olimpijskich.<br>Jeszcze jeden poważny argument. Ludność norweskiego miasteczka dzieliła się początkowo równo na zwolenników i przeciwników igrzysk. Później - jak twierdzi Inge Aarhus - ilość zadowolonych z faktu organizacji olimpiady wzrosła do 90 procent.<br><br>&lt;tit&gt;Woda na młyn ekologów&lt;/&gt;<br><br>Pytany o sztuczne śnieżenie Inge Aarhus powiedział, że nie dysponowali wynikami poważnych badań na temat wpływu tego typu działań na środowisko. Postanowili więc nie śnieżyć. Generalnie