ważna, bo słabsze kulturowo kraje łatwiej stają się sferą eksportu kultury amerykańskiej. Narodowa polityka kulturalna może ograniczyć stopień wpływu obcej kultury, np. znany jest opór Francji przeciw zalewowi słownictwa anglosaskiego.<br>Analizy umiędzynarodowienia kultury podejmowano z różnych perspektyw, poczynając od uznania mediów za "wzmacniacz ruchliwości społecznej", rozszerzania sfery publicznej, wprowadzania ideałów równości, uwalniania od ograniczeń czasu i przestrzeni, wzmacniania symbolicznej władzy ludu. Umiędzynarodowienie może być pozytywnie widziane w świetle rodzimego, tradycyjnego etnocentrycyzmu, ksenofobii, nacjonalizmu. W świetle końca epoki zimnej wojny, media światowe widziano też jako podstawę nowego ładu międzynarodowego, <br>Internacjonalizacja zwiększa komercjalizację kultury. Stąd również w Europie toczy się debata nad narodami