garści miętosi, kłania się od progu głęboko i pobożnie, nie wiadomo w jakim kierunku... Z wysiłkiem dobywa uwięzłe gdzieś w gardle: "Niech będzie pochwalony..:" A już słyszy piękny, urzędowy głos komisarza - Nazywasz się Tomek Trząska?<br>Albo:<br>- Nazywasz się Wawrzek Półtorak?<br>Po czym pan komisarz nie czekając odpowiedzi grzebie w papierach rozłożonych na stole, wyszukuje w nich ustęp odnoszący się do pretensji owego Trząski (czy Półtoraka) - i tym samym pięknym, jakby księżowskim głosem odczytuje potoczyście, prędko a obojętnie Chłop słucha pilnie i łakomie, goni słowa i zdania i dziwuje się, że to tam ano wszystko tak akuratnie, tak rzetelnie przez Kaźmirka opisane