Typ tekstu: Książka
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
się mogą ujawnić. Bez niej nie moglibyśmy nawet odnotować, że więcej poznać nie możemy. Ale ja i tak wierzę w sztukę jako jedyny sposób poznania. Mimo że jestem bezradny i mimo że stoję przed głuchą ciszą i brakiem odpowiedzi - zawierzam temu środowisku, jakim jest tworzenie.
Istnieje w Pana sztuce atmosfera rozdarcia, niepokoju, duszności - nawet rozpaczy.
Staram się za pomocą moich możliwości manualnych, warsztatowych powiedzieć, że to, co myślę o człowieku, mówię nie tylko od siebie - że to jest jakaś właściwość człowieka: owo rozdarcie, niepewność, połowiczność. Nie mówię rzeczy mnie tylko dotyczących. To są figury wyobraźni, które mają cichą aspirację do mówienia
Istnieje w Pana sztuce atmosfera rozdarcia, niepokoju, duszności - nawet rozpaczy.
Staram się za pomocą moich możliwości manualnych, warsztatowych powiedzieć, że to, co myślę o człowieku, mówię nie tylko od siebie - że to jest jakaś właściwość człowieka: owo rozdarcie, niepewność, połowiczność. Nie mówię rzeczy mnie tylko dotyczących. To są figury wyobraźni, które mają cichą aspirację do mówienia
się mogą ujawnić. Bez niej nie moglibyśmy nawet odnotować, że więcej poznać nie możemy. Ale ja i tak wierzę w sztukę jako jedyny sposób poznania. Mimo że jestem bezradny i mimo że stoję przed głuchą ciszą i brakiem odpowiedzi - zawierzam temu środowisku, jakim jest tworzenie.</><br><who1>Istnieje w Pana sztuce atmosfera rozdarcia, niepokoju, duszności - nawet rozpaczy.</><br><who5>Staram się za pomocą moich możliwości manualnych, warsztatowych powiedzieć, że to, co myślę o człowieku, mówię nie tylko od siebie - że to jest jakaś właściwość człowieka: owo rozdarcie, niepewność, połowiczność. Nie mówię rzeczy mnie tylko dotyczących. To są figury wyobraźni, które mają cichą aspirację do mówienia
