polskiej piosenki jazzującej (prowadził Andrzej Trzaskowski) i polskiej pieśni artystycznej (prowadził Jan Weber, śpiewała Szostek-Radkowa!). <br>Reżyseria (Rzeszewski), kierownictwo muzyczne (Wiernik), Orkiestra Polskiego Radia (Rachoń i Klimczuk), nawet zaopatrzenie miasta (mgr Ziarko!) stanęły na wysokości zadania. Kłopoty zaistniały tylko z nagłośnieniem. Było fatalnie, a chwilami nawet gorzej... <br>&lt;tit1&gt;6. Zdziwienie, że rozdźwięk był ((był)) tak wielki.&lt;/tit1&gt;<br>Od dawna wiadomo, że jury swoje, a publiczność swoje. Ostatecznie jeśli w ubiegłym roku przeforsowano na pierwsze nagrody Opola i Sopotu piosenkę, której od tej pory nikt nie zaśpiewał i nikt nie pamięta poza kilkoma zainteresowanymi, przyjęto ten fakt z uśmiechem pobłażania. Jeżeli jednak teraz w