jaki miał ongiś w Saukenuk. Zmarł tam w wieku siedemdziesięciu jeden lat, w dniu 3 października 1838 roku. Jakiś czas później wykradziono jego szkielet, który był potem wielką atrakcją w gabinecie gubernatora Terytorium Iowy.<br>Wojnie Czarnego Jastrzębia, chociaż nie trwała długo ani nie obfitowała w słynne batalie, nadany został wielki rozgłos. Ze zrozumiałych względów: im bardziej wyolbrzymiano tamte wydarzenia, tym lepsze stanowiły usprawiedliwienie akcji wysiedleńczych i eksterminacyjnych. Skłonni do ironizowania historycy stwierdzili, że bunt Czarnego Jastrzębia zmusił kresową milicję do "służącej relaksowi, przygodowej wyprawy i do przestrzelania broni rdzewiejącej od bezczynności". Cała ta kampania trwałaby zresztą jeszcze krócej, gdyby nie epidemia