Poczułam się, jak złapana na gorącym uczynku. "Trudno mi pogodzić jedzenie z patrzeniem" - próbowałam się wytłumaczyć. Przyjrzał mi się bacznie. "Trzeba próbować pogodzić - tak jak ja to robię". Próbowałam"&lt;/&gt;.<br><br>Zdaje się, że Zoszczenko mógłby pozazdrościć autorce tej opowiastki... No dobrze, a jak to jest z tym antyklerykalizmem, rzekomo powszechnym i rozpanoszonym? Owszem, nie znaleźli się na Wiejskiej partyjni zawodowi katolicy. Ale interesy szacownej instytucji skutecznie zabezpieczają zarówno przedstawiciele opozycji (Suchocka, Rokita), jak też prokonkordatowi koalicjanci (Stefaniuk, Siemiątkowski). Antyklerykalizm - poczciwy i parafiański - nie sięga dogmatów. Ogranicza się do sfery finansowej i obyczajowej życia szeregowych funkcjonariuszy. Oraz do niemrawej obrony przed wizją państwa