i między częściami. Charakteryzuje się ona następstwem odcinków bez powiązań materiałowych, pozbawionych większych kontrastów wyrazowych. Płynność przebiegu odcinków sprawia, że poszczególne części nie tworzą struktur silnie zintegrowanych wewnętrznie, zamkniętych. Wyjątkowo stosuje kategorię dodawania &lt;gap&gt; i równocześnie korespondencji &lt;gap&gt;, powtarzając w sposób niemal prosty odcinek Hosanna w części &lt;name type="tit"&gt;Sanctus&lt;/&gt;. Każdy odcinek bądź część rozpoczyna &lt;foreign lang="lat"&gt;intonatio&lt;/&gt; jednogłosowe, zawierające cytaty chorałowe. Jest to wprawdzie kontrast fakturalny, lecz stosowany w utworze konsekwentnie traci ten walor, stając się jedynie pewną stałą zasadą kompozycyjną. Przytaczam budowę i klasy integracji &lt;name type="tit"&gt;Sanctus&lt;/&gt; (, przypomnijmy, oznacza integrację łańcuchową): <br>Podobnie Machl nie dąży do tworzenia struktur zamkniętych, silnie zintegrowanych wewnętrznie, lecz preferuje raczej integrację