3, 22).<br>Struktura Księgi Hioba, jej styl i zawarte w niej idee sprawiają, że stanowi ona najwybitniejszy przykład hebrajskiej literatury mądrościowej. Natomiast jej forma narracyjna wiąże ją już z hagadą, czyli opowieścią budującą, a więc rodzajem charakterystycznym dla późniejszej literatury hebrajskiej. Takie połączenie opowieści z dialogiem w formie dysputy filozoficznej, roztrząsającej różne zagadnienia moralne, było jednak znane od dawna w szkołach literackich starożytnego Bliskiego Wschodu. <br>Widoczna różnica między ramową opowieścią zawartą w prologu i epilogu a mowami składającymi się na dialog filozoficzny w reszcie księgi nasuwa niektórym biblistom przypuszczenie o ich różnym pochodzeniu. Tym bardziej że nie jest to tylko różnica