opis dokonany przez &lt;name type="person"&gt;Tadeusza Borowskiego&lt;/&gt; tuż po tym, jak przestał być więźniem.<br>Późna wiosna 1945 roku. Wyzwolony obóz koncentracyjny.<br>Były więzień wałęsający się między barakami.<br>Mała niemiecka dziewczynka.<br>Spojrzenie więźnia na jej głowę oplecioną płowymi warkoczykami.<br>A potem jego spojrzenie na wystarczająco ostry kant muru, by tę głowę z warkoczykami roztrzaskać.<br>&lt;tit&gt;III&lt;/&gt;<br>Wygłosiwszy to, co powyżej, przed dostojną Profesurą i Studentami Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego, wsiadłem do pociągu relacji Berlin-Moskwa (z krótkim postojem w Warszawie), poniżając pięcioma dolarami rosyjskiego konduktora. Był lutowy dżdżysty wieczór, brudny wagon pełen przemytników, prostytutek i policjantów, zapachu potu, tanich perfum i machorkowych &lt;name type="prod"&gt;papierosów Kazbek&lt;/&gt;.<br>Byłem zmęczony