najszerzej znany jest jako "teoria wczucia", wczucia własnych stanów<br>psychicznych, doznań, doświadczeń, skłonności, gustu itp. w<br>rzeczywistość obiektywnie istniejącą; w tym przypadku: kto szuka<br>piękna, liryzmu, wzruszeń sentymentalnych, dramatycznych napięć,<br>wzniosłości czy bajkowej niesamowitości - znajdzie je bez większego<br>trudu w przyrodzie.<br> Wreszcie wysuwamy tu trzecią możliwość, idącą za naszym tokiem<br>rozumowania teoretycznego: strukturowanie przyrody oraz jej estetyzacja<br>są genetycznie pierwsze, pojawiają się przed nauką i sztuką.<br>We wczesnych stadiach rozwoju ludzkości owo "strukturowanie<br>naturalne", przednaukowe, i przedartystyczna estetyzacja były<br>jednocześnie warunkiem przetrwania i wynikiem trwania, mającego z<br>konieczności charakter przemian, rozwoju. Z czasem, w toku owych<br>przemian coraz bardziej świadomych i