konieczność wyeliminowania <br>rozumu, nierozerwalnie związanego logiką formalną. Takie stanowisko <br>jest uzasadnione jedynie z punktu widzenia logiki klasycznej, w której <br>"przekroczenie" rozumu oznacza jego negację, a więc "brak" rozumu. <br>Tymczasem z punktu widzenia logiki 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' <br>przekroczenie rozumu nie oznacza wyeliminowania go, ale odkrycie nowej <br>perspektywy poznawczej, w której poznanie rozumowe także się zawiera. <br>Używając terminologii Tadeusza Płużańskiego, można powiedzieć, że <br>w akcie 'oświecenia' następuje przejście od rozumu klasycznego do rozumu <br>paradoksowego. Ze wszystkich rodzajów rozumu, zdefiniowanych przez <br>Płużańskiego, istotny dla naszych rozważań jest podział na rozum klasyczny, <br>rozum dialektyczny i rozum paradoksowy. <br>Narzędziem rozumu klasycznego jest dwuwartościowa logika Arystotelesa, <br>uznająca