ustrojowych państwa jagiellońskiego na niektóre kręgi społeczeństwa moskiewskiego, zwłaszcza oświeconych zwolenników reform. Wolni członkowie stanu szlacheckiego, decydujący na sejmach o wszelkich sprawach państwowych, poddający ostrej krytyce króla, ministrów, Kościół - to był ideał, kuszący wielu bojarów i wciągniętych do służby państwowej oświeconych dworian. Jednak różne służyłyje warstwy, z których miała się rozwinąć szlachta rosyjska, nie dojrzały nie tylko do współdecydowania o losach państwa, ale też do wykorzystania we własnym interesie fasady soboru ziemskiego. Co prawda podobieństwo soboru do polsko-litewskiego sejmu było czysto zewnętrzne. W skład soboru 1566 r. wchodzili członkowie dumy bojarskiej, urzędnicy centralnych instytucji (prikazów) i wyższe duchowieństwo. Jako delegaci