zrazu odwrócił się od tradycji Arystotelesa. Było to zrozumiałe o tyle, że na Arystotelesie właśnie wspierał się cały kunsztowny gmach średniowiecznej scholastyki. Był to jednakże Arystoteles znany łacińskiej Europie za pośrednictwem wersji arabskiej, która zniekształciła wiele problemów teoretycznoliterackich i estetycznych. Gdy więc rzucono hasło &lt;foreign lang="lat"&gt;ad fontes&lt;/&gt; - powrotu do źródeł, gdy rozwinęła się znajomość języka greckiego, poznano Arystotelesa w wersji oryginalnej. Pojawiły się nowe przekłady i nowe komentarze. Żywym ośrodkiem studiów nad Arystotelesem był uniwersytet padewski.<br>Z punktu widzenia filozoficznego arystotelizm i platonizm były kierunkami konkurującymi. Jednakże silne poczucie autorytetu starożytności skłoniło humanistów do poszukiwania sposobów pogodzenia klasyków. W ten sposób na