było G.B. della Porta.<br> To nieskomplikowane doświadczenie przeprowadził nawet sam Chmielowski, o czym nie omieszkał poinformować czytelnika.<br> Zagadkowe jest pochodzenie przepisu: "Jak zwierciadło zrobić". Sposób ten polegał na stopieniu w równych ilościach (po jednej uncji) ołowiu, cyny angielskiej i siarczku żelaza ("marchazaty") i dodaniu do tego stopu dwóch uncji rtęci ("merkuriu2sza alias żywego srebra"). Amalgamat ten wylewano do zimnej wody, płukano i przeciskano przez płótno, a następnie używano do powlekania równo wypolerowanej tafli szklanej.<br> Otóż metodę tę, a ściślej nawet dwa sposoby, podał Bystrzonowski w swej &lt;hi rend="italic"&gt;Informacji matematycznej&lt;/hi&gt;także wzorowanej na encyklopedii Szent-Ivanyego. Jednak Chmielowski nie wymienił Bystrzonowskiego w "Katalogu