je huty wymienionych krajów. Dla przykładu, Polska pokryła prawie w całości własne potrzeby, tj. ok. 42.000 ton, a specjalnie uruchomiona huta we Wschodnich Niemczech, mimo, że rurociąg na ich terenie wynosił tylko ok. 25 km. (od granicy polskiej do rafinerii w Schwedt), dostarczyła rur na pokrycie ok. 800 km. rurociągów, leżących w granicach innych państw. To było głównym powodem, że odcinki lokalne mogły o tyle wyprzedzić ukończenie robót na terytorium sowieckim, że już na początku roku 1962 ropa, dowożona do Brodów koleją, mogła być pompowana do rafinerii w Bratysławie w Czechosłowacji i Szony na Węgrzech.<br>Poza trudnościami natury technicznej i