teorii, że papież był <orig>pracoholikiem</>. Można zatem jedynie przypuszczać, że wypracowany obecnie przez jego współpracowników oraz lekarzy system obrony przed zmęczeniem, polegający na rezygnacji z części forsownych obowiązków, powstał w wyniku niełatwych negocjacji. Zawsze był bowiem wyjątkowo trudnym, nieposłusznym i wiecznie przepracowanym pacjentem, który nie bacząc na błagania ekip medycznych rwał się do rozlicznych zajęć. Obecnie tylko jego najbliższe otoczenie wie, jak trudno było mu się pogodzić z nowym trybem życia. Nad tym, by papież się nie przemęczał, czuwa zaś przede wszystkim jego osobisty sekretarz arcybiskup Stanisław Dziwisz. To głównie jemu udało się nieco powstrzymać nieprzebraną falę gości, przybywających niemal każdego