w terenie jednego z punktów prostokąta; punkt ten będzie określany dalej jako punkt wyjściowy &lt;HI rend="italic"&gt;A&lt;/HI&gt;,<br>- kierunek z punktu &lt;HI rend="italic"&gt;A&lt;/HI&gt;, przeważnie wzdłuż dłuższego boku prostokąta, przechodzący np. przez punkt &lt;HI rend="italic"&gt;K&lt;/HI&gt;, nazywamy dalej kierunkiem wyjściowym,<br>- długości boków prostokąta &lt;HI rend="italic"&gt;a&lt;/HI&gt; i &lt;HI rend="italic"&gt;b&lt;/HI&gt; zgodnie z projektem osnowy.<br>Wstępne (przybliżone) wyznaczenie położenia wierzchołków ramy geodezyjnej (rys. 4.3) przeprowadza się w następujący sposób:<br>- z przyjętego (wyznaczonego początkowego wierzchołka tyczonej ramy geodezyjnej (punktu &lt;HI rend="italic"&gt;A&lt;/HI&gt;) należy odłożyć projektowaną długość wzdłuż przyjętego (zadanego) kierunku głównego &lt;HI rend="italic"&gt;AK&lt;/HI&gt;; w ten sposób wyznaczamy wstępne położenie drugiego wierzchołka ramy (punkt &lt;HI rend="italic"&gt;B&lt;/HI&gt;);<br> - z wierzchołków ramy (punktu &lt;HI rend="italic"&gt;A&lt;/HI&gt; i &lt;HI rend="italic"&gt;B&lt;/HI&gt;) odkładamy kąty proste i na