aminokwasowym, molekularną niejednorodnością oraz specyficznością tkankową i gatunkową. Już w 1968 r. wykazano różnice między histonami silnie lizynowymi ekstrahowanymi 5% roztworem TCA z grasicy, gruczołów mlecznych i wątroby królika oraz wątroby kury i bydła [29]. Dotyczyły one ilości podfrakcji otrzymanych podczas chromatografii jonowymiennej tych histonów na złożu Amberlite IRC-50 (rys. 11.6). Zaobserwowano już wtedy pięć podfrakcji w histonie H1 z grasicy królika, cztery z jego gruczołów piersiowych i trzy z wątroby oraz trzy w H1 z grasicy bydła i dwie - w przypadku wątroby kury.<br>Badania, zmierzające w kierunku ustalenia sekwencji aminokwasowej tego histonu, rozpoczęto nad frakcją RTL-3 (ang