dwukrotnie prawdopodobieństwo rozproszenia cząstek o równolegle ustawionym spinie i orbitalnym momencie pędu w porównaniu z przypadkiem ustawienia antyrównoległego. Przy niespolaryzowanych cząstkach padających w wiązce rozproszonej pojawi się dwa razy więcej cząstek ze spinami zorientowanymi zgodnie z orbitalnym momentem pędu niż przeciwnie. Wystąpi zatem polaryzacja wiązki rozproszonej o wartości 33,33...% (rys. 4.13). Polaryzacja taka występuje rzeczywiście w rozproszeniu nukleonów na nukleonach i mierząc jej wielkość, można było wyznaczyć część spin-orbita oddziaływań jądrowych.<br>&lt;gap&gt;<br>Wydaje się, że natura maksymalnie wykorzystuje możliwości stworzone przez zasady symetrii. Oddziaływania jądrowe obok części centralnej zawierają część zależną od wzajemnej orientacji spinów nukleonów, a także części