wewnętrzne i budzi irytację Amerykanów. Unia nie ma też żadnej spójnej polityki zagranicznej, choćby w stosunku do Rosji.<br>Propozycja Fischera jest jednak nieoceniona, gdyż jasno stawia sprawę w Europie (a zwłaszcza w Polsce) najdrażliwszą: suwerenności państwa narodowego. Na naszym kontynencie nie pojawiła się jeszcze świadomość interesu europejskiego (na przykład w rywalizacji gospodarczej z Japonią albo w poczuciu dumy kulturalnej wobec Ameryki). Naturalnym punktem odniesienia jest dla ludzi interes narodowy. Fischer doskonale to rozumie. "Europa nie jest kontynentem nowym, ale kontynentem już wypełnionym ludami, kulturami, językami i historiami bardzo różnymi. Państwa narodowe są rzeczywistością niezbędną..." Nie chodzi więc o to, by federacja