i wychowuje do dziś prawie, jak jedynak. O ile pamiętam dobrze różne sceny z dzieciństwa, a chyba pamiętam je bardzo dobrze, bo nie były to sceny łatwe do wymazania z pamięci, my stanowiłyśmy z moją siostrą taki duet upiornych córeczek, nie znosiłyśmy się, robiłyśmy sobie we wszystkim na złość, strasznie rywalizowałyśmy ze sobą, ja pamiętam, że jako ta młodsza siostra byłam niezwykle spragniona uznania i, i docenienia przez starszą siostrę i bardzo rzadko te uznanie otrzymywałam natomiast moja siostra dziś mówi, że przez całe dzieciństwo ja byłam faworyzowana, a ona musiała bardzo starać się o względy rodziców, moja siostra katowała mnie